Directores pelotudos e inspectores ociosos (3)


Vamos a ver si lo entiendo.

Un profesor abre un blog de Normalización Lingüística de (sic) su centro (Campolongo) y cuelga en él una foto o varias que ni gustan a la dirección del centro ni a la inspección. Acto seguido le obligan a retirar la foto (o fotos) de su blog, y le ponen las siguientes condiciones:

1- Calquera exposición que se queira solicitar terá que ser primeiro comunicada ou ben ó coordinador ou ó Equipo Directivo. Nota: Se alguén quere cóntolle este conto.
2- Entregar as claves do blogue e do correo electrónico ( xa llelas entregara fai dous anos pero estraviáronas).
3- Antes de subir un artigo ó blogue, ou poñer unha nova no taboleiro do EDNL, ou nos xerais, teño que ter autorización do coordinador ou do Equipo Directivo.
4- Teño que retirar todos os artigos “complicados” (inapropiados) do blogue.
5- E último, teño que entender ben claro cal é a xerarquía.

Me puedo imaginar la reunión: un directorcillo de provincias desorientado acerca de cuáles son los límites de sus funciones, un inspector ociosísimo cuyos conocimientos de informática básica apenas dan más que para apagar el ordenador dándole al off del monitor. y un profesor amedrentado desconocedor de sus derechos más básicos.

En primer lugar, quisiera mostrar mi solidaridad con el profesor censurado. En segundo lugar, me gustaría hacer notar al profesor censurado que no ha obrado correctamente al recular ante la dirección y la inspección, porque ni la dirección tiene razón ni la inspección tampoco, y además se lo digo con la ley en la mano.

Primero: las indicaciones citadas no valen nada si no van por escrito. Yo que usted no las seguiría. Que le echen un par y las pongan negro sobre blanco. Y luego ya veremos.

Segundo: analicemos por partes las condiciones citadas:

1- Calquera exposición que se queira solicitar terá que ser primeiro comunicada ou ben ó coordinador ou ó Equipo Directivo. Nota: Se alguén quere cóntolle este conto.

Por supuesto, cualquier exposición que se ponga en la pared de un centro educativo debe contar con la autorización, por lo menos verbal, de la dirección, si esta así lo estima conveniente. En caso de desautorizarse, deberá ser por causa justificada y motivada. Eso sí: si se le pide eso a ese profesor, por fuerza se le debe pedir a todos los demás componentes de la comunidad educativa. Caso contrario, estaríamos ante un caso evidente de acoso y discriminación. Si yo fuera el profesor afectado estaría pensándome muy mucho qué hacer, puesto que de disfrutar los demás docentes de libertad para exponer lo que quisieren y él mismo no, comenzaría a reunir pruebas para presentar la consabida demanda que, por lo que veo, tiene trazas de ganar por goleada.

2- Entregar as claves do blogue e do correo electrónico ( xa llelas entregara fai dous anos pero estraviáronas).

¿Entregar las claves matarile, rile, rile? ¿Pero qué gilipollez es esa?¿Es tonto el director? ¿Es tonto el inspector? ¿Entregar las claves del correo? ¿Estamos tontos o qué? ¿Y por qué no le piden las llaves de su casa? El blog pertenece a Abertal Networks SL, siendo su contenido responsabilidad de su autor. Si tienen algún problema por un contenido inapropiado deben dirigirse a Rúa Fomento 21  23, 3º 15100 Carballo (A Coruña) – España, la dirección postal del propietario de Blogalia, o al juzgado más cercano. En cuanto a las claves del correo ni te cuento. Puede probar a dárselas mal, y se echa unas risas. O dígale que las ha perdido, y desde entonces tiene el ordenador de casa encendido todo el día para que no se le cierre la sesión. A ver si se pasan por su domicilio a cambiar algo de su blog o a leer su correo, y de paso, a tomar un café.

3- Antes de subir un artigo ó blogue, ou poñer unha nova no taboleiro do EDNL, ou nos xerais, teño que ter autorización do coordinador ou do Equipo Directivo.

¿Pero qué coño es eso? ¿Antes de subir un contenido a mi blog debo pedir permiso a quién? ¿Al Ministerio de Información? Ni de coña, vamos. Para lo demás, me remito a los comentarios del punto 2.

4- Teño que retirar todos os artigos “complicados” (inapropiados) do blogue.

Hágame caso, señor docente: usted no retire absolutamente nada y luego me cuenta. Salvo que los contenidos supongan un ilícito penal, a ver qué piensan hacer su inspector o su director.

5- E último, teño que entender ben claro cal é a xerarquía.

Lo que tiene que tener bien claro, señor profesor, es qué derechos le asisten a usted, entre ellos, el de libertad de expresión (de la libertad de cátedra paso, porque siempre me pareció una chufla cuando se aplica a primaria y secundaria).

Un último consejo, que es importante: su blog no es un blog oficial de nada, no está alojado en los servidores de la Consellería (eso ya sería harina de otro costal), no depende corporativamente de la Administración gallega, y por tanto, usted no responde ante nadie que no sea un juez. Por eso, y poniéndonos quisquillosos, usted no puede poner (ni podía poner antes) que su blog es el blog oficial del ENL de su centro. Pero sí que su blog es suyo, fulanito de tal y cual, que trabaja en tal sitio con tal cargo. Faltaría más. Y punto. Si le han hecho creer otra cosa, si le han amenazado con ponerle un horario feúcho el año que viene o con expedientarle (jajajaja, ¿sabe usted el papeleo que es eso para un inspector que ni siquiera es capaz de redactar por escrito una orden?), si tiene usted otros pecadillos que saldar, o si tiene usted otros problemas que le impidan prestar atención y energías a este, ahí ya no me meto. En todo caso respeto su decisión, pero me permito recordarle que lleva usted las de ganar. Si tiene tiempo y unos ahorrillos para gastarse, le animo a que se mantenga en sus trece, y denuncie a la dirección y a la inspección.

Se lo digo yo, que soy director.

Aprovecho para solidarizarme de nuevo con usted y para saludar a sus superiores, a quienes invito a que intenten cerrar este blog. A ellos dedico el siguiente vídeo (y a ver si de esta me cesan, qué coño!):

20 Comentarios

  1. Aurea Ramirez said,

    Outubro 28, 2011 ás 23:18

    Mira, perdoa, estiven dando unha volta polo teu blogue e non atopei o nome do Ies do que es direcitor. Soamente é curiosidade morbosa,

  2. Aurea Ramirez said,

    Outubro 28, 2011 ás 23:47

    E sobre todo, realmente é coñecedor de primeira man de todos os feitos ocurridos no colexio de Campolongo ou soamente opina polo que liu no blogue? O mellor poderíase soprender. A mentira, a manipulación de personalidades bipolares, esquizofrénicas, egocéntricas, obsesivas, intolerantes, tampouco deixa moi alto a causa que intenta defender.
    Mentalidades enfermizas, que soamente viven felices creando o caos

    • iesounonies said,

      Outubro 29, 2011 ás 01:27

      En efecto, non atopará o nome do IES do que son director porque non me apetece poñelo. Nada me obriga a facelo.

      No tocante ao seu diagnóstico, estou interesadísimo en coñecer máis. Son consciente (páganme por iso) de que toda comunidade humana ten entre un 5 e un 10% de zumbados patolóxicos. Se este é o caso (que pode ser, non o nego) podería informarnos máis polo miúdo. Este blog ten un serio compromiso coa verdade.

      Nese caso (é dicir, se o que dí é certo), penso que a dirección (e a inspección) trabucaron o camiño. Eso débese á incultura internáutica, que fai que ignoren o efecto Streisand:

      http://es.wikipedia.org/wiki/Efecto_Streisand

    • aulaga said,

      Outubro 29, 2011 ás 17:20

      Efectivamente, ao mellor poderíamonos sorprender (ou non) sabendo que o director do IES de Campolongo é un tipo realmente pelotudo que, ademais dese traballo, leva un programa de acollida de menores (subvencionado pola Xunta), no que fan prácticas os estudiantes da Uned (co que se aforra aos coidadores), pertence ao consello asesor da revista galega do ensino (polo que, supoño, cobra da Xunta), leva tamén unha escola de ocio e tempo libre homologada pola Xunta, o que non ha de estar mal pagado, imparte cursos de monitor de ocio e tempo libre subvencionados por concellos nos que goberna o PP, entre outras actividades e servizos cunha certa e sospeitosa relación coa administración galega.
      Ao mellor, digo eu, adolece dun exceso de sentido do deber para coa administración galega. Ao mellor de ahí ven esa escandalosa censura.

  3. Outubro 29, 2011 ás 13:50

    Ola. Primeiro dicir que o artigo, non coñecendo todo o acontecido, está moi ben.
    Segundo: ó mellor a señora ou señorita Áurea tamén leva unha sorpresa vendo o traballo diario desa persoa “egoista”: premios de innovación lingüística, creación de xogos edilim, participación nos encontros das Escolas Unesco, coordinador dos xogos dos I Encontros dos EDNL de Pontevedra, coordinador en Pontevedra da CGENL, organizador dos xogos populares do magosto no centro (máis de 500 rapaces), comparte todo o que sabe, que non é moito, pero non hai ninguén que poida dicir o contrario. Infórmese no propio centro ou no anterior que estivo . E aínda sabendo que podería gañar ó final, tamén sabe que nas guerras son moitos os dagnificados e un aínda gañando pode saír mal ferido. Trátase dun asunto de dignidade, de confianza, e de non deixarse manipular por algúns xerifaltes de mala calaña. Sae do camiño dos expedientes para liberar ó centro en xeral dese mal ambiente que podería crearse; xa o hai, pero podería, ou pode aumentar. Ese profesor egoista non quere guerra, quere que o deixen traballar… cousa que outros non fan …. no tema da normalización lingüística (Porque o final ese é o problema): http://www.blogoteca.com/galefas/index.php?cod=105573

    A intención e o obxectivo está acadado, o novo director ten que, non extralimitarse nas súas funcións, deixar que denuncien outros (GB, por exemplo), agora dependerá de si el confía nos compañeiros ou non. Por suposto, se non hai esa confianza, ese profesor non colaborará, e palabras dese director: “Ogallá todos traballaran como el”. Podes preguntarllo directamente Aurea, o teléfono do CEIP Campolongo é público. E incluso cho podo facilitar eu se o queres comprobar.

    Se quere saber máis, señora ou señorita áurea, eu sei moito dese profesor esquizofrénico. Tamén o podes comprobar con todo o que hai nos blogues que el, e ninguén máis traballou (porque non quixeron):

    http://www.blogoteca.com/nlcampolongo/

    http://www.ceipaseca.com/ (este último paralizado dende que marchou dese centro, xa hai tres cursos)

    Xa sabemos, tamén, que os que traballan pola lingua son chamados de todo. Os adxectivos deixollos a vostede.

    Un saúdo

    • iesounonies said,

      Outubro 29, 2011 ás 19:19

      [nota do administrador: o anterior comentario de milprimaveiras non se publicou inmediatamente por causa do filtro antiespam; vou tentar solucionar ese problema para que non se repita]

  4. Sarmenteiro said,

    Outubro 29, 2011 ás 21:25

    Teño que dicirlle a aulaga que todo o que está contando non é a mesma persoa da que falamos. Eses datos corresponden ó antigo director. Xubilouse o ano pasado. O que está agora é outro máis novo.

    • aulaga said,

      Outubro 29, 2011 ás 21:53

      Grazas pola aclaración; sospeiteino ao ler o comentario de milprimaveras, pero nos docus que aparecen na web do centro segue aparecendo o antigo, e non atopei por ningures mención ao novo. Retiro, entón, a miña a preciación sobre o motivo desa censura; tal vez no fose por conveniencia senón por bisoñez. Probablemente exista, entón a posibilidade de que esa política cambie.

      • iesounonies said,

        Outubro 29, 2011 ás 22:16

        Aiii, señor…. no primeiro ano de director con tal trifulca? Non hai que ser máis papista que o Papa mesmo. Un bloguiño que pasaría sen pena nen gloria na inmensidade internáutica sae disparado ao estrellato por unha maniobra mal calculada… E o inspector non puido parar a catástrofe a tempo?

  5. Outubro 30, 2011 ás 08:47

    Sabendo que o compañeiro se negaba a sacar os artigos “inapropiados” ( http://www.blogoteca.com/nlcampolongo/index.php?cod=104642 ) o inspector seguiu nesa teima defendendo “a metedura de pata do director” . Por certo, este inspector colleu o problema sobre a marcha, pois o causante de dicir (¿?) “non se pode poñer a pancarta” no colexio, non foi do actual inspector se non do anterior ( e aínda dubidamos disto pois, seica, ós cinco minutos de poñer o artigo no blogue o director chamou directamente a casa ó compañeiro para esixirlle que sacara aquel artigo da pancarta, sen consultar nese momento con ninguén). Cinco minutos pola tardiña non dan para moito. Despois buscou os apoios do resto do equipo …. e o inspector (que non sabe isto último, o dos 5`) … tamén, “lóxicamente” toma a postura de defender agora XA “Unha decisión do Equipo Directivo” (meteu no fregado, sen eles querelo, o xefe de estudos e o secretario).

    Hai que recordar , porque hai xente que non o sabe, que unha das cousas que encendeu esta fogueira foi que os demais centros de Pontevedra sempre tiveron a pancarta, aínda a teñen hoxe.

    A pregunta que se facía no blogue, era “Que pasa coas pancartas?

    Que ten de censurable esta pregunta?

    http://www.blogoteca.com/sarmenteiros/index.php?cod=104622

    Por que uns si e outros non? O problema en todo caso era dos inspectores ou de outras xerarquías, non do nivel do centro, pois INCLUSO o propio director votou a favor de poñer a pancarta.

    En resumo, cando comezou o posto de dirección xa tiña ordes (de Delegación) de controlar o blogue (palabras do propio director), querendo ou sen querer (non estamos seguro) estaba facendo de “comisario político” ó censurar os artigos. Recordamos que o blogue está, xunto con outros moitos, denunciado por Galicia Bilingüe …. E aquí, penso, está o problema: a presión que lle meteron xa nun inicio, e como ben dis ti, en querer ser máis papista co Papa, seica non quería ter problemas (¿?).

    Que necesidade tiña de meterse neste fregado por unha insignificante pancarta. O que pasa, e que o compañeiro implicado, se acepta a censura imposta tería que traballar sempre fiscalizado …. e non sabe un como poderían acabar as cousas, porque imaxínate, unha pancarta que non dí nada especial, case podería ser posta pola propia Consellería de Educación, produce censura, pois non che digo nada a cantidade de artigos que hai que din outras cousas moito máis importantes que esta que poderían ser discutibles de apropiados ou inapropiados.

    Contestando por fín, a pregunta que fas, o inspector, nin o equipo directivo sabía o que ía facer o compañeiro, porque nun principio só se quedou de que DEIXABA DE SER OFICIAL E PASABA A PARTICULAR OU PRIVADO. O ser privado, e véndose con dous blogues particulares, decide el, pola súa conta, deixar de publicar e PECHALO por perder a súa finalidade: traballar dentro da comunidade educativa. Loxicamente, non se porán máis artigos, pero queda de almacén (hai moita información, máis de 800 artigos ) e de recordo dunha historia , ou dun conto, que máis ben semella ESPERPÉNTICO.

    • iesounonies said,

      Outubro 30, 2011 ás 11:42

      Milprimaveiras:

      Moitas grazas por comentarnos os pormenores do caso.
      Asómbrame o de GB: hai sitio onde ese matrimonio con manía persecutoria non meta os fuciños?

  6. Outubro 30, 2011 ás 17:14

    Como me pareceron interesantes os teus análises, puxen a ligazón deste artigo (comentario nº 31 no blogue censurado) no mesmo artigo onde están os comentarios, pero arriba, xunto co texto principal.

    http://www.blogoteca.com/nlcampolongo/index.php?cod=105477

    Coido que lle poden axudar a moita xente, en especial ó novo director, e tamén aclarará algunhas cousas os que queiran saber máis. A min xa me axudaron , foron moi didácticos, e incluso metín cousas do teus comentarios en Milprimaveras . En galego dise Primavera. Perdoa pola aclaración ortográfica.

    Xa sabedes, se vos queda algunha dúbida, aquí estamos.

    Un saúdo

    • iesounonies said,

      Outubro 30, 2011 ás 18:25

      Alégrome de que lle serviran de algo.

      Con todo respecto, señor Director (que supoño que me está lendo, e a quen, estatutariamente, en todo caso, se lle debe lealdade): non é a miña intención poñelo a caer de un burro. Pero ás veces é bo ignorar un problema pequeno para que éste non se convirta en algo peor e máis grande. E máis tendo en conta que a cuestión, polo que vexo, xa pasou por varias autoridades inpectoriles (as moitas máns escarallan o cocido). Simplemente, todo isto (ata onde o coñezo) é unha paixón inútil e unha grandísima perda de tempo e enerxías.

      Saúdos a todos, e que os problemas, se nos se resolven, poklo menos que se disolvan.

  7. Ramón (nome falso claro) said,

    Novembro 6, 2011 ás 12:15

    Hola, yo tb te podría contar las desventuras, la malversación, el acoso laboral y demás andanzas de un colega tuyo (de cargo solamente espero) en la provincia de Ourense….. simplemente indignante…..

    • iesounonies said,

      Novembro 6, 2011 ás 21:27

      ‘Colega tuyo’… no olvides que también lo es tuyo (si es que eres docente, como supongo).

  8. Ramón (nome falso claro) said,

    Novembro 6, 2011 ás 12:19

    Ah, e o de Aurea R. é de escándalo, soio faltaba apalear ao docente “oprimido”, xa está ben dos abusos de poder de directores/as e de inspectores/as cazurros/as

  9. Ramón (nome falso claro) said,

    Novembro 8, 2011 ás 20:34

    me referia a colega tuyo de cargo directivo, y soy docente….

  10. sobreira said,

    Decembro 3, 2011 ás 05:22

    Sra AurÉa, se ten curiosidade morbosa e pide contrastación e transparencia nos datos, comece polos seus, se é que pode dicilos. Ademais, a miña curiosidade morbosa tamén me fai preguntarlle porque ten curiosidade morbosa. Aquí ou xogamos todos, ou rompemos a baralla. Anímese… que parece que anda perdida e non pasa por aquí, ou o gato levoulle a súa lingua (ou “o gato á auga”)?

  11. Decembro 4, 2011 ás 21:23

    A señora Áurea utiliza os argumentos típicos de GB, os mesmos que utilizou insultando ó compañeiro, a mentira e a manipulación. Por que non demostra as súas aseveracións?. Seguramente alguén lle dará a razón para xustificarse a si mesmo que o pasar olimpicamente de loitar polas linguas, pola diversidade, pola nosa cultura, é a mellor postura, a dos asisados. e os demais son os enfermos. Hoxe en día os valores que predominan son os mercantís, “la pela es la pela”. A verdade é que eu tamén na boto de menos, xa que quería contarlle algo de como vai o conto… que é de coña e aínda non rematou. Seguramente ela sabe algo e por iso non fala.


Deixar un comentario